تعزیر (دیدگاه ابن اثیر)تعزیر از مباحث فقهی و حقوقی مربوط به حقوق جزا و درباره معنای لغوی تعزیر از دیدگاه مجدالدین بن اثیر بحث میکند. وی اصل تعزیر را منع کردن و بازداشتن میداند. ۱ - مقدمههمان گونه که مردم باید در مسائل شرعی، طبق نظریّات کارشناسان دینی و مراجع تقلید، عمل کنند (و این نوع پیروی کردن نه تنها کار ناپسندی نیست، بلکه مورد پذیرش تمام عقلای جهان میباشد)، علمای دین نیز در موضوعاتی که تخصّص ندارند نظریّات آگاهان آن امور را میپذیرند. بدین جهت برای پی بردن به معنای واژۀ تعزیر، پای سخن دانشمندان لغتشناس مینشینیم. ۲ - معنای تعزیرمجدالدین بن اثیر کتابهای متعدّدی تالیف نموده، که کتاب النهایة فی غریب الحدیث و الاثر از مشهورترین آنهاست. وی در جزیرۀ ابن عمر و در سال ۵۵۴ ه- ق متولّد گردید، سپس به موصل منتقل شد، و در آنجا رشد کرد، و در سال ۶۰۶ ه- ق در همان شهر دار فانی را وداع گفت. وی که از قدیمیترین کارشناسان لغت عرب است، میگوید: «اصل التعزیر المنع و الرد؛ فکانّ من نصرته قد رددت عنه اعدائه، و منعتهم من اذاه، و لهذا قیل للتادیب الذی هو دون الحدّ تعزیر، لانّه یمنع الجانی ان یعاود الذنب؛ اصل تعزیر منع کردن و بازداشتن است، زیرا کسی را که کمک میکنی گویا دشمنانش را از او بازداشته، و مانع آزار و اذیّت آنها گشتهای، و بدین جهت است که به تادیب کمتر از حدّ شرعی تعزیر گفته میشود؛ زیرا مانع تکرار آن گناه توسّط جانی میگردد.» ۳ - پانویس
۴ - منبع• مکارم شیرازی، ناصر، تعزیر و گستره آن، ص۱۸-۱۹. |